Wyjątki z zadania: uzupełnij dialog [posługując się znajomością słownictwa, sytuacji komunikacyjnych oraz logiką]:
- Jak się pan ..........................?
- Nazywam się Antoine Nowak.
- Czy jest pan Polakiem?
- Nie, ..........................
- Ma pan polskie nazwisko.
- Bo mój ojciec jest ...........................
- A kim pan jest z zawodu?
- Z zawodu jestem .............................
- Aha, dziennikarz!
Kompilacja najlepszych odpowiedzi:
- Jak się pan nazywa?
- Nazywam się Antoine Nowak.
- Czy jest pan Polakiem?
- Nie, Polką/Francuzkiem.
- Ma pan polskie nazwisko.
- Bo mój ojciec jest nazwiskiem.
- A kim pan jest z zawodu?
- Z zawodu jestem dziennikiem.
A na zakończenie odrobina hipsterstwa w ortografii polskiej: Kraków jest pięknym miastę. (No raczej!).
jestem Francuzkiem - to brzmi znajomo;)
OdpowiedzUsuńInna z moich ulubionych form tego typu to: jestem studentkiem :)
OdpowiedzUsuńw ogóle obcokrajowcy mówiący/piszący po polsku są komiczni w swoich wysiłkach. :D
OdpowiedzUsuńOwszem, ale jednodcześnie szacun, rispekt i szapoba dla nich za te wysiłki. Ja niejako uczę się od nowa polskiego razem z nimi i zapewniam, że praca to ciężka! :)
OdpowiedzUsuń